Foto’s genomen aan de Nederlandse kust. Zand, strand en zee.
In de verte… de hoogovens van Tata Steel foto genomen vanaf de pier, de ferry tussen New Castle op de voorgrond surfers die via het strand weer naar hun auto lopen en de vuurtoren op de pier in Wijk aan Zee Tijdens de lockdown zijn er niet veel plekken waar we heen kunnen gaan, af en toe gaan we naar zee of een bos. Aan de Noordzee is het altijd fijn om even uit te waaien en bij helder weer prachtig om te fotograferen.
Even uitwaaien aan het strand is nog een van de weinige uitstapjes die we kunnen doen tijdens de lockdown. Ook al is de horeca dicht, even de pier op en neer in IJmuiden of langs het strand lopen in Wijk aan Zee geeft toch even het gevoel er even uit te zijn.
De foto’s zijn op verschillende dagen gemaakt, een volleybal net dat wacht op spelers, de betonblokken met graffiti op pier met de vuurtoren aan het einde en twee surfers die net uit het water komen en hun surfboards boven hun hoofd dragen.
Herfst aan de kust in Ijmuiden en Wijk aan Zee. Lege grote stranden met op de achtergrond Tata Steel in Ijmuiden het is koud en er zijn weinig surfers in het water. De pier met aan het einde de vuurtoren. Altijd goed voor een “uitwaai” wandeling.
This last week of October we had a few nice days. Before it seemed to rain all the time, but suddenly the sun came trough and we had three beautiful albeit cold days. On Tuesday Ineke whom I know since we were eight years old came all the way from Enkhuizen to pick me up in Amsterdam and together we drove to Velzen-Noord. There is a small beach and in the background you can see windmills and smoke from Tata Steels factory in Ijmuiden. We walked along the pier towards the lighthouse and back both taking pictures, afterwards we had lunch outside sitting in the sun.
When we were 16 years old Ineke and I would sometimes go and drink beer after school and mumble “even de boel de boel laten” with each new glass of beer, which means something like sidestepping from your daily routine and let everything pass for a while. Of course at that age we still had little worries, but I remember those relaxing afternoons.
While we were having lunch after our walk that day in October it reminded me of that time. Sitting in the sun, relaxing and talking it all felt familiar and I felt at ease , it was a perfect day.
